Ons hele leven zit vol met rituelen. Denk aan het ochtend- of avondgebed, het aansteken van een kaarsje voor een overledene of een zieke, handen wassen voor de maaltijd, het geven van een afscheidszoen aan je partner wanneer je uit huis vertrekt. Handelingen die ons houvast geven, waarmee we ons verbinden met anderen en waarmee we bepaalde momenten in ons leven markeren.
In de kerk kennen we veel rituelen. Rituelen die te maken hebben met specifieke momenten in het kerkelijk jaar (Pasen, Kerst, Hemelvaart, Pinksteren, startzondag, Eeuwigheidszondag, Doopzondagen) en handelingen die de kerkdienst structuur geven en ons met elkaar verbinden. De begroeting, het binnenbrengen van het voorbedenboek, het aansteken van de paaskaars en het kaarsje voor de kindernevendienst, het gezamenlijk bidden van het Onze Vader, Heilig Avondmaal, de offergave, de zegenbede en het geven van de vredesgroet. Met elkaar geven deze rituelen betekenis aan de zondag, een deel van het jaar of aan ons leven en zorgen ze voor verbinding.
Met de secularisatie zijn veel kerkelijke rituelen op de achtergrond geraakt of verdwenen uit het leven van velen. Toch blijft er behoefte aan zingeving, het markeren van levensmomenten, zoals geboorte, huwelijk, overlijden en andere bijzondere levensgebeurtenissen. De ritueelbegeleider is opgeleid om in deze behoefte te voorzien.
Sinds zeven jaar ben ik werkzaam als ritueelbegeleider. Veel mensen hebben geen idee wat een ritueelbegeleider kan betekenen. Op dinsdag 27 september a.s wil ik u graag het een en ander vertellen over mijn mooie vak en hoe je oude en nieuwe rituelen en hoe je oude en nieuwe rituelen kunt inzetten om betekenisvol te vieren en welke rol de ritueelbegeleider daarbij kan spelen.
U bent van harte welkom in het Ontmoetingscentrum aan de Minderbroederssingel. Het begint om 19:30 uur.
